♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

یک روزهایی می آیند
که از گفتنِ «خسته شدم » هم خسته می شویم
یاد میگیریم که هیچکس در این دنیا
نمی تواند برای خستگی ما کاری کند
هیچ کس نمی تواند برای معشوقه ی از دست رفته ی مان
شناسنامه ی المثنی گم شده یمان توی سفر
حقوق دو ماه عقب افتاده مان استاد بداخلاقی که دو ترم متوالی حالمان را می گیرد
دندان های خراب عصب کشی نشده
و برای اینکه نوبت های دکترمان را همیشه آدم هایی با اسکناس های بیشتر مال خودشان کرده اند کاری کند
.
یک روزهایی می آیند که از گفتنِ خسته شدم هم خسته می شویم
سعی میکنیم از آب پرتقال های خنکی که مامان دستمان می دهد لذت ببریم
از اینکه امروز ، گل های شمعدانی گل داده اند
از بوی خوب مایع لباسشویی روی آستین پیراهنمان
از نخ کردن سوزن مادر بزرگ و شنیدن قربان صدقه ها با لهجه ی شیرینش
از دیدن اینکه بابا، وسط آن افسردگی لعنتی
با گل زدن تیم مورد علاقه اش سر کیف می آید ... دیگر از نق زدن خسته می شویم و
از صدای خنده ی بچه ها موقع سرسره بازی، هوا کردنِ بادکنکشان یا خریدن پشمک های هم قد خودشان توی شهر بازی چشم هایمان می خندند
یک روز
از گفتنِ آن همه خسته شدم خسته می شویم
و سعی می کنیم حالمان را به حادثه ها، بهانه ها و لحظه های خوب گره بزنیم
یک روز ، از آن همه خسته بودن ها خسته می شویم
و این خستگی
چه قدر خوب است
و این خستگی،چه قدر می چسبد
.

♦♦---------------♦♦

آخرين روز مدرسه تمام شود و بوی نان پنجره ای های مادربزرگ، تا سر كوچه بيايد
برايم پيراهنی سفيد با آستين های پف و سارافون جين خريده باشند
و كفشهای بندی قرمز كه دلم برايش غنج برود و كتاب قصه ی " دخترک دريا " با جلد شميز

پدر بزرگم زنده باشد و سنگک بدست وارد خانه مان شود
و پشت سرش " مادر بزرگ " با خنچه ای بر سرش از عيدی های رنگارنگ ما

دلم شمعدانی های سرخ كنار حوض مان را ميخواهد
بنفشه ها و اطلسی ها
و " مادرم " صدا كردنِ عاشقانه ی پدرم را
دلم تماشا ميخواهد
وقتی دقت ظريف گره كراواتش را در گوشه ای از آينه تماشا ميكردم
دلم خنده های جوان مادرم را ميخواهد، وقتی هزار بار زيباتر ميشد

دلم يک عيد قديمی ميخواهد
يک عيد واقعی
كه در آن تمام مردم شهر
بی وقفه شاد باشند
نه كسی عزادار آخرين پرواز باشد
نه بيم بيماری، تن شهر را بلرزاند
عيدی كه دنيا ما را قرنطيه نكند
دلم، يک عيد قديمی ميخواهد
بدون ماسک، بدون احتكار
بدون اينهمه رنج و دلهره

..*~~~~~~~*..

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

جمعه‌ها را باید قاب گرفت
درست مثل همان عکس‌های قدیمی
و خاک گرفته‌ی روی دیوار
انگار جمعه ها
ماندگارترین روزهای آفرینش‌اند
تلخی‌ها و شیرینی‌هایش
قاب می‌شوند
و می‌چسبد به دیوار خانه‌ی دلت
مثل لبخندهای مادر بزرگ
در آن عکس قدیمی
یا مثل گریه های من در آغوش مادر
که با دیدنش در عکس‌های قدیمی
همیشه لبخند می‌زنم
مرد و زن هم ندارد
جمعه‌ها باید کسی را داشته باشی
که تو را در آغوش بکشد
جمعه‌ها را باید عاشقانه گذراند
تا غروبش دلگیرت نکند
باید دست در دست‌های گرم تو گذاشت
و جاده‌ها را یکی یکی فتح کرد
آخر باید یکی را داشته باشی
تا با بوسه‌های بی هوایش به تو بفهماند
که جمعه‌ها عشق تعطیل نیست
لعنتی تازه سر آغاز عاشق شدن است

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

علیرضا اسفندیاری

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

می خواهم برگردم
به روزهایِ خوبی
که دل هایمان خوش بود
به خانه ی مادر بزرگ
برگردم به حیاطِ قدیمیِ ساده ای
که همیشه ی خدا ، بویِ کاهگِل و شمعدانی می داد
رویِ حاشیه ی حوضِ آبی رنگِ میان حیاط بنشینم و آب بازی کنم
و خیس شوم
آنقدر که غصه و بی مهریِ دنیا از جسمِ خسته ام پاک شود
می خواهم به روزگاری برگردم
که سفره ی ساده ی مادربزرگ
انگار به اندازه ی آسمان ، وسعت داشت
و هیچکس از سادگیِ غذا
یا کوچکیِ اتاق ، شکایت نمی کرد
آن روزها همه چیز ، بی تکلف و دلنشین بود
همه مان بی توقع ، خوش بودیم
بدونِ چشمداشت ، محبت می کردیم
و از تهِ دل می خندیدیم
دلم برایِ خنده هایِ بی ریایم
برایِ دلخوشیِ ساده ی آن روزهایم تنگ شده
روز ها گذشت وما از همدیگر دورتر و

دورتر شدیم
و آن دورهمی هایِ جانانه
به خاطرات پیوست
روزهایِ خوب بر نمی گردند
افسوس
ما برایِ بزرگ شدنمان
بهایِ سنگینی پرداختیم
‌

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

چای عصرانه را دوست دارم؛ همیشه دوست داشتم
شاید خنده دار باشد اگر بگویم چای عصرانه برایم یک جور تربیت ارثی و البته دوست داشتنی است

از آن زمان که بچه بودم و با پدر و مادرم مهمان پدربزرگ و مادر بزرگ می‌شدیم
و مادر بزرگ عصرها زیر درخت توت بساط چای با قوری گل قرمزیش و استکان‌های کمرباریکش به راه می‌انداخت
چای عصرانه بخش دائمی زندگی من شد

از آن روزها خیلی وقت است که گذشته اما همین خاطره چای عصرانه را در وجودم نهادینه کرده تا بهانه‌ای باشد که عصرها، فارغ از کار روزانه و زندگی ماشینی، با کسانی که دوستشان دارم دور هم جمع شویم و از هم و برای هم بگوییم

امروز که دلم برای خودم خیلی تنگ شده بود معجزه‌ی چای عصرانه را به خاطر آوردم
چای آلبالو دم کردم و فنجان آوردم و قند و توت
صبر کردم تا دم بکشد و عطرش در جانم بپیچد بعد خودم را که در هزار جای زمان جا گذاشته بودم؛ صدا زدم و به یک فنجان چای خوش طعم و یک گپ صمیمانه دعوتش کردم
دعوتم را پذیرفته و حالا آمده و نشسته روبروی من

برایش در فنجان بلوری مورد علاقه اش چای می‌ریزم با اشتیاق می‌خورد
می‌گویم؛ می‌شنود...می‌گوید؛ می‌شنوم

هر دو سبک می‌شویم
فاصله‌ام با خودم کم می‌شود و کسی که در من مرده بود دوباره در من زنده می‌شود؛ دختری که کله‌اش، بوی قورمه سبزی می‌داد و پُر بود از تلاش برای رسیدن به آرزوهای محال

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

💕این متن واقعا ارزش خوندن داره

توی یک جمع بی حوصله نشسته بودم
طبق عادت همیشگی مجله را ورق زدم تا به جدول رسیدم
خواندم سه عمودی

یکی گفت : بلند بگو

گفتم : یک کلمه سه حرفیه _
ازهمه چیز برتر است؟

حاجی گفت: پول

تازه عروس مجلس گفت: عشق

شوهرش گفت: یار

کودک دبستانی گفت: علم

حاجی پشت سرهم گفت : پول، اگه نمیشه طلا، سکه
گفتم: حاجی اینها نمیشه
گفت: پس بنویس مال

گفتم: بازم نمیشه
گفت: جاه

خسته شدم با تلخی گفتم: نه نمیشه
مادر بزرگ گفت:
مادرجان، "عمر" است سیاوش که تازه از سربازی آمده بود گفت: کار

ديگری خندید و گفت: وام

یکی از آن وسط بلندگفت: وقت

خنده تلخی کردم و گفتم: نه
اما فهمیدم
تا شرح جدول زندگی کسی را نداشته باشی
حتی یک کلمه سه حرفی آن هم درست در نمی آید !

هنوز به آن کلمه سه حرفی جدول خودم فکر میکنم

شاید کودک پا برهنه بگوید: کفش
کشاورزبگوید: برف  لال بگوید: حرف
ناشنوا بگوید: صدا
نابینا بگوید: نور

و من هنوز در فکرم
که چرا کسی نگفت: خدا

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

در حوالی روز مرگی هایمان جای خالی زندگی عجیب توی ذوق میزند
شاید یادمان رفته است زندگی ساده ترین اتفاق قشنگیست که در بوییدن عطر گل های شب بو
در هوس بستنی در سرمای زمستان
در رقص باران روی گونه ی پنجره
در حنجره ی کوک پرندگان
در دمدمه های صبح
در چشمان مادر بزرگ و لبخند پدر بزرگ
در صدای باد های عصرانه ی پاییز
در چای تازه دم مادر و در اخم های خندان پدر در حال فریاد است

زندگی هنوز زیر کرسی مادر بزرگ با قصه هایش گرم میشود و صبح ها سر کوچه اولین کسی ست که صبح بخیر را سر زبانم میریزد

زندگی را یادمان نرود.
ما فقط یکبار اجازه ی به آغوش کشیدنش را به ارث برده ایم

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


یه شب خونه مادر بزرگم رفتیم
برای دورهمی
بعد حیاط خونشون خیلی بزرگه با درختای بزرررگ نارنج و پرتغال و گردو
بعد اونشب همه بودن
خاله هام پسر خاله هام و دختر خاله هام
شوهر خاله هام
با من و مامانم و بابام و مادر بزرگ و پدر بزرگم
داستان از اینجا شروع میشه
همه جا تاریک بود بعد حرف جن و روح و خلاصه این چیزا اوفتاده بود
من رو مبل بودم با خاله هام بقیه رو زمین
بعد یهو بارون گرفت شدید تبدیل به طوفان شد درو باز میکردی غیب میشدی
بعدش طوفان که شدید شدید شد
برقا قعط شد اوووووووف
خیلی باحال بود
من اونموقع ۱۲سالم بود
ینی مال یه سال پیشه داستان
ما در مورد جن حرف میزدیم بعد من از پسر خاله و دختر خاله ها بزرگترم
در مورد جن حرف میزدیم
گرگ زوزه میکشید
در مورد روح حرف میزدیم
صدا سگ و گربه میومد
خعلی باحال بود از کوچیک تا بزرگ ترسیده بودن غیر من
ینی اونشب خعععععلیی خوش گزشت

★سوتی های دختر عمه دختر دایی★

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

یبار سرماااخورده بودم شدیددد😷
بعد همشم ابریزش بینی داشتم
بعدم که خوونه مامانبزرگم بودیم چون مهمون دعوت کرده بود عمم اینام بودن ـ... حالا کیی رو دوت کرده بود؟/
خانواده ی زن عموم رو که تازه عروسهه....
نشسته بودیم تو اتاق و من یه دفعه دماغم دشوریش گرفت نگاه کردم نگاه کردم تا یه دسمال مچاله گوشه اتاق پیدا کردم، شیرجه زدم سمتش ،جلو شمام نگه داشتمش و گفتم :نمدونم واسه کیی.!ولی فعلا مال دماغ خود خودمی و بعد دماغمو باش گرفتم...
خلاصه که همه مهمونها ی غریبه و اشنا هر هر هر به من خندیدن
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
یبار با دختر عمم رفته بودیم حیاط مامانبزرگم اینا

خونشونـ مجتمعس حیاطش رفت و اومد داره

دختر عمم اهنگ گوش میداد منم کتاب میخوندم دم اذانم بود
یه دفعه دختر عمم با یه لحن لوسسس جیغ زد : ژیس (جیش) دارمممم فاطمههه
در همون لحظه همسایه مامانبزرگم اینا
که داشت میرفت مسجد از پله ها وارد حیاط شد

این اقاهه با بابابزرگم دوسته ، همونیم هس که تو خاطرات قبل منو نازنین و که پشت در مونده بودیم نجات داد

هیشیی دیگه منم زدم زیر خنده و نازنین میگفت :هیسسس چسووو
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
یسری دختر عمم یه عکس نشونم داد دوتا زوج عاشق داشتن لپ همو میکشیدن.... منم برگشتم گفتم نازی بیا لپامونو بکشیم عقده ای نشیم، دو دستی بکش ، دودستی بکش

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

یسری داشتم واسه نازنین تعریف میکردم رفته بودم کوه ، یسری دسته جمعی اومده بودن، با اسپیکر اهنگ گذاشتن، منم اهنگشو بلد بودم و دوست داشتم ، و باهاش زیر لب همخونی میکردم، بابام که کنارم بود پرسید چی میخونیی؟/
منم گفتم: ایت الکرسی پدر جان ایت الکرسی😪😂😂
بیشور دختر عمم رفت از زبون خودش واس دوستاش تعریف کرد

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

عاقاا من، مادر بزرگ مامانم ترکه منم بچه بودم، پنج شیش سالم بود ، برگشتم به نازنین گفتم ، میدونی شیه نازنین؟
من بزرگ که بشم شوهرم ترک میشه اگه گفتی شرا؟
شون عزیز مامانم ترکیه دیگههه
عزون ببعد آتو گرفته بعد هفت ساللل هنو هر چی میشه میگه میرم به مامانت میگماااا، البته من قبلا خیلیی میگفتمم نهههه نههه نگوو الان که فکر میکنم میبینم بچه بودم یچیزی گفتم

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

عاقا دو سه سال پیش ماه رمضون خونه مامانبزرگم دوتایی موندیم بعد قرار گذاشتیم نصفه شب شوی لباس بزاریم، یعنی لباسامونو دراریم کاااااملل ، بعد شال و روسری به عنوان شلوار و دامن و لباس استفاده کنیم ، خلاصه که من شال سفیده مامانبزرگم و دامن کردم فقط چون یکم توریی بود
😂😫😫😭

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

همون شب بعد سحر و اذون وقتی خوابیدیم ، بعدشم که صب بیدار شدیم ساعت هفت بود
عموم میخواست بره سرکار
نازنین با چشای پف کرده رفت سمت دسشویی درو واکرد و تو عالم خواب و بیداری دنبال دمپایی گشت که چشش به عموم افتاد ، عمومم که تازه متوجهش شده بود همونطور که روی چاله و در حال عملیات بود با داد و حرص و عصبانیت گفت:صببببببببب بخییییییییررر

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

شاد باشیننن